بیانات مقام معظم رهبری برای سران و معتمدان کردستان
بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم
این جلسه به برکت دلهاى باصفا و روحهاى پرطراوت عزیزان عشایرى، جلسهى بسیار باصفا و سرشار از صمیمیت است. آنچه برادران عزیز در اینجا دربارهى انقلاب عزیز ما، دربارهى وفادارى به اصول انقلاب بر زبان جارى کردند، جزو باورهاى قلبى این بندهى حقیر است. ما از آغاز انقلاب تا امروز در وفادارى عشایر غیور مؤمنِ سلحشور این خطهى پرافتخار و سرافراز، هرگز لحظهاى تردید نکردهایم. آنچه هم که شما برادران عزیز و بخصوص این مجرى محترم و خوشآهنگ دربارهى شخص این بندهى حقیر گفتید، اینها هم در حقیقت راجع به انقلاب است. شخص این بندهى حقیر یک ذرهاى هستم در دریاى عظیم این انقلاب بزرگ و این ملت بزرگ.
هرچه ملت ایران دارد و هرچه آحاد این مردم و مسئولین کشور و فداکاران این راه از افتخار کسب کردهاند، مربوط به اسلام است، مربوط به این انقلاب بزرگ است، مربوط به آن لطف و رحمت بىپایانى است که خداى متعال بر این ملت سایه افکن کرد و به برکت آن، این ملت توانست این حرکت عظیم را انجام دهد.
خیلى خوشوقت هستم از اینکه در جمع شما حضور دارم. در بعضى از سفرهاى دوران جنگ و حتّى قبل از شروع دفاع مقدس، در این مناطق با برخى از این عشایر عزیز و غیور دیدارهائى داشتهام، لکن جمع امروز شما که از عشایر سه استان در اینجا اجتماع کردهاید - استان آذربایجان غربى، استان کردستان و استان کرمانشاه - یک جمع پرمعنائى است؛ پیام دارد؛ این جمع با زبان فصیحى حرف میزند.
یک ملت آن وقتى جایگاه رفیع خودش را در میان ملتهاى عالم پیدا میکند که با عمل خود، با حضور خود با دنیا حرف بزند. ملت ما در دوران سى سال انقلاب، بخصوص در برهههاى حساس، با عمل خود، خود را اثبات کرد. مفاخر ملى چیزى نیست که با ادعا و حرف اثبات شود؛ ملت عمل کرد. در این عمل و در این اقدام، شما عشایر غیور کرد در این منطقه، جزو نقشهاى حساس و در شمار نقشآفرینان برجسته محسوب میشوید.
عشایر همان طورى که امام فرمودند، ذخائر انقلابند. همهى عشائر، مرزداران، سنت داران، حافظان هویت و حیثیت بومى این کشورند؛ در این هیچ شکى نیست، لکن بعضى از عشایر به مناسبت موقعیت جغرافیائى و سیاسى و حساسیتهائى که در طول این تاریخ پرفراز و نشیب پیش آمد، فرصت پیدا کردند تا هویت خود را، حقیقت خود را، ذخیره بودن خود را در عمل اثبات کنند و شما عزیزان من، در این زمره قرار دارید. امروز شما گفتید، اما در دورانهاى گذشته، در سالهاى قبل، شما عمل کردید. عمل شما نشان دهندهى همین حقایقى است که امروز بیان کردید.
کردستان و منطقهى کردى به خاطر موقعیتهاى خاص خود، از آغاز انقلاب هدف توطئهها قرار گرفت؛ قبل از اینکه جنگ تحمیلى شروع شود. دشمنان انقلاب اسلامى در این منطقه امیدها داشتند. شخصیتهائى از وابستگان رژیم طاغوتى در این منطقه حضور پیدا کردند به امید اینکه شاید بتوانند از حمایت مردم عشائرى غیورِ مؤمن ما برخوردار شوند و پنجه به چهرهى انقلاب بزنند. اینها را ما دیدیم، اینها را مطلع بودیم. فرق است بین آن عشیرهاى که در محل استقرار خود قرار گرفته است؛ نه توطئهاى هست، نه تحریکى هست، نه بدخواهىاى هست، و البته در خدمت انقلاب و کشور قرار میگیرد، با آن عشیرهاى و آن طوایف و عشایرى که هدف توطئهى دشمن قرار میگیرند و در عین حال محکم و استوار مىایستند؛ ما اینها را از یاد نخواهیم برد. حافظهى ملت ایران و حافظهى انقلاب اسلامى و نظام جمهورى اسلامى اینها را ثبت کرده است؛ اینها هست. عشایر مرزدارى کردند. شما در این منطقه خوب مرزدارى کردید.
اینجا قبائل مختلف بودند، بعضى از این قبائل در میان خود، اختلافات تاریخى و سرزمینى هم داشتند. این قبائل بعضى شیعه بودند، بعضى سنى بودند؛ اختلاف مذهبى هم داشتند. دشمن به این واقعیات به چشم یک فرصت نگاه میکرد و میخواست از این فرصت علیه انقلاب استفاده کند. عشائر این منطقه دشمن را مأیوس کردند. شما دشمن را ناکام کردید؛ این خیلى ارزش دارد. عزیزان من! ملت ایران حرکتى در انقلاب اسلامى انجام داد که این حرکت نه فقط براى این منطقه، بلکه براى جهان بشریت مبدأ یک تحول، مبدأ یک نگاه نو، مبدأ یک خط جدید در حرکت فکرى بشر شده است و بعد از این، بیشتر خواهد شد.
ما از خاستگاه اسلام حرف زدیم، اما آنچه که اسلام براى بشریت و براى سعادت انسان در نظر گرفته است، سودش و فایدهاش مخصوص معتقدین به اسلام نیست. اسلام میگوید در مقابل زورگوئى و ظلم بایستید؛ از مظلوم دفاع کنید؛ از فشار قدرتمندان زورگو نهراسید؛ در مقابل توطئهى شیادانى که راهزن زندگى بشرند، هشیار باشید. اسلام میگوید انسانها به فطرت خودشان برگردند. اسلام طرفدار حق است، طرفدار عدل است. این چیزها درمانهائى براى درد بشریت است. بشریت در طول تاریخ از ظلم و بىعدالتى و تبعیض رنج برده است. نسلهاى بشرى از دست زورگویان تاریخ سیلى خوردهاند. این زورگویان یک روز در چهرهى فرعونها و قارونها بودند، یک روز در چهرهى ابوجهلها و ابولهبها بودند، یک روز در چهرهى قدرتمندان زورگوى زمان ما هستند. اینها خطرشان از خطر فرعونها بیشتر است؛ اینها زیانشان براى بشریت از زیان همهى ستمگران تاریخ بیشتر است؛ اینها مجهزند؛ مجهز به همهى ابزارهاى زور و تزویر وفریب. امروز تبلیغات دشمنان در سرتاسر دنیا - نه دشمنان ما، دشمنان بشریت - سعى میکند از آنها یک چهرهى انساندوست، طرفدار بشر، طرفدار انسان معرفى کند. اینها خیلى خطرناکند. انقلاب اسلامى در مقابل یک چنین جبههى خطرناکى قیام کرد، ایستاد و موفق شد.
این خیلى فرصت بزرگى براى ملت ایران است. ما فرزندان این آب و خاک باید افتخار کنیم که خداى متعال این شجرهى طیبه را در سرزمین ما، در ملت ما، در دلهاى ما با دست قدرت خود غرس کرد. این افتخار متعلق به ما ایرانیان است که توانستیم پرچم اسلام را بلند کنیم که این پرچم، پرچم عدالت، پرچم انصاف، پرچم خردورزى، پرچم پیشرفت ملى، پرچم احسان و عدل و داد است. این پرچم را ایرانىها بلند کردند، دشمنان بشریت - مستکبرین عالم - همهى تلاش و توان خود را به کار بردند تا این پرچم را به زیر بکشند و این دست را قطع کنند؛ اما نتوانستند. در این تلاش مقدس، سهم عشایر عزیز ما در این منطقه، سهم بسیار مهمى است.
آنچه من به شما امروز توصیه میکنم - اگرچه مىبینم که بحمداللَّه هوشیارى شما آنچنان هست که شاید به این توصیهها نیاز هم نباشد، اما تأکید میکنم - مسئلهى امروز این منطقه، مسئلهى امنیت است. شماها توانستهاید حافظ امنیت باشید؛ این توان را باید در خودتان تقویت کنید؛ این مسئولیت سنگین را بر دوش خودتان همیشه احساس کنید. و من میگویم این احساس مسئولیت را به فرزندان و جوانانتان منتقل کنید. این کشور و این ملت باید این حرکت را ادامه دهد؛ دشمنىها استمرار خواهد داشت. باید روزبهروز هشیارتر شویم. البته دشمن با همهى توش و توان خود به میدان آمد، کارى از پیش نبرد، بعد از این هم به فضل الهى و به اذن الهى، دشمن کارى نخواهد کرد و نخواهد توانست بکند؛ اما این در صورتى است که ما هوشیار باشیم؛ ما بیدار باشیم. اگر دچار غفلت شدیم، اگر سرگرم مسائل کوچک شدیم، اگر در کنار مسائل روزمرهى خود از مسئلهى اصلى که حفظ کیان این ملت و حفظ کیان این نظام مقدس است، غافل شدیم، دشمن ممکن است ضربه بزند. امیرالمؤمنین در نهج البلاغه فرمود: «و من نام لمینم عنه»؛ اگر شما در سنگر خوابت ببرد، معناش این نیست که دشمن تو هم در سنگر خوابش برده. ممکن است او بیدار باشد و از خواب و غفلت تو استفاده کند.
امروز ما اطلاع داریم دشمنان نظام جمهورى اسلامى در پشت مرزهاى ما در حال توطئهاند. ما میدانیم کردها در آن سوى مرز هم خودشان را ایرانى میدانند. ما میدانیم در بین برادران کرد ما در آن سوى مرز هم، دوستان نظام اسلامى و انقلاب اسلامى کم نیستند؛ شاید بشود گفت اکثریتند. جوانان مؤمن ما در دوران جنگ تحمیلى از توان و هوشیارى برادران کرد ما در آن سوى مرز بهرههاى فراوان بردند. امروز هم که آنها مىآیند به ایران - مسافرت میکنند و همیشه گفتگو میکنند - از عظمت قیام ایرانى و اعتمادى که آنها همیشه داشتند، یاد میکنند. این را ما میدانیم؛ اما معناى این سخن این نیست که دشمن از نفوذ، از توطئه، از رخنه غافل باشد. آنجا مشغول کارند، مشغول تلاشند؛ با توطئه، با ایجاد اختلاف، با به کار گرفتن شیوههاى نامردانه، سعیشان این است که هر وقت توانستند، ضربه بزنند. این هوشیارى میطلبد. این هوشیارى و آمادگى که من با شما مطرح میکنم، صرفاً آمادگى نظامى نیست؛ آمادگى روحى. دشمن ممکن است از لحاظ نظامى هم نتواند کار کند، امیدى هم نداشته باشد، اما از لحاظ فرهنگى، از لحاظ سیاسى، از لحاظ امنیتى، از جاسوسپرورى، از رخنه در اعتقادات و ایمان راسخ مردان و زنان مؤمن این مرز و بوم ممکن است بخواهد وسیلهاى براى رسیدن به اهداف شوم خودش پیدا کند. این، امنیت ما را تهدید میکند. امنیت در کشور و در هر منطقه، اساس پیشرفت است. برخى از فرصتهاى کار در این استان و استانهاى همجوار - در مناطق غرب و شمال غرب کشور - به خاطر ناامنىاى که عوامل و ایادى مزدور دشمن در طول سالهاى اول بر این منطقه حاکم کردند، از دست رفت. درست است که مردم کرد جانانه دفاع کردند، لیکن این نیروئى که صرف دفاع نظامى در این منطقه شد، میتوانست صرف تلاش عمرانى شود. اگر این میبود، منطقه امروز جلوتر از این بود که هست.
البته کار، زیاد شده. این را ما هم میدانیم، مردم منطقه هم که از نزدیک شاهد هستند و میدانند؛ لیکن آنچه که باید انجام بگیرد و آنچه که میتوانست انجام بگیرد، خیلى بیشتر از حجم کارى بود که تا امروز انجام گرفته. بعد از این هم همین جور است؛ هرچه امنیت بیشتر باشد، امکان کار، امکان تولید، امکان عمران، امکان پیشرفت، امکان ارائهى خدمات بیشتر خواهد بود. این منطقه شایستهى بیش از اینهاست. امکان طبیعىِ این منطقه، منابع غنى و عظیمى که در این منطقه هست - هم منابع طبیعى، هم منابع انسانى - خیلى ارزشمند است. این عشایر عزیز - در این منطقه هم همین جور است، در جاهاى دیگر هم ما همین را بِعینه مشاهده کردیم - مرکز استعدادهاى درخشانند؛ استعدادهاى برجسته. این جوانهاى شما استعدادهائى هستند که انسان میتواند امیدوار باشد که کشور به این استعدادها در آینده ببالد و افتخار کند. این استعدادها باید شکوفا شود. توسعهى خدمات، توسعهى کارهاى آموزشى، توسعهى سواد و معلومات در بین آحاد مردم، در بین عشایر، در شهرهاى گوناگون، این امکان را براى آیندهى این منطقه در اختیار ما و شما قرار میدهد.
امید ما زیاد است عزیزانم! تجربهها به ما میگوید که ما باید امیدوار باشیم و به آینده یقین داشته باشیم؛ تجربهى ما این را براى ما مسلم و مبرم میکند. یک روزى بود که دشمنان هم خیال میکردند که این نظام را خواهند توانست ریشهکن کنند. دوستان ما هم در سرتاسر دنیا دلشان میلرزید. مؤمنین کشورهاى اسلامى، جوانان مؤمن که امید بسته بودند به این انقلاب، دلشان میلرزید که عاقبت این نظام نوپا و جوان چه خواهد شد. این دشمنِ همسایهى ابله ما هم - صدام عفلقى و بعثى - با همین گمان باطل وارد این جنگ شد؛ به خیال اینکه همه چیز را تمام خواهند کرد. انقلاب تو دهنى زد به آنها؛ آن چنانى که عاقبتشان را شما دیدید. دشمنان بزرگتر از صدام هم در طول این سالهاى متمادى امیدها بستند، فکرها کردند، توطئهها کردند، براى خودشان افسانهسرائىها کردند، امیدها بستند؛ اما همهى گمانها باطل در آمد. آنها فکر میکردند انقلاب اسلامى یا نمیماند، یا اگر بماند، توان این را نخواهد داشت که کشور را پیش ببرد. انقلاب اسلامى به کورى چشم دشمنان هم ماند، هم ریشهدارتر شد، هم در علم و تکنولوژى و پیشرفتهاى گوناگون اجتماعى و سیاسى، چشم همه را خیره کرد.
امروز در این منطقه، در میان نظامهاى گوناگونى که بعضى با دیکتاتورىهاى نظامى سرکار آمدهاند، بعضى با دیکتاتورىهاى میراثى بر مردم حکومت میکنند، نظام جمهورى اسلامى با مردمسالارى دینى، با حضور حقیقى مردم در انتخاب ردههاى مختلف مسئولین اجرائى و تقنینى، با حضور مردم در میدانهاى گوناگون، با انس میان مسئولان و مردم - این را شما بدانید که جلسهاى مثل جلسهى امروز ما که دو طرف نسبت به یکدیگر محبت میورزند و دلهایشان از محبت یکدیگر لبالب و سرشار هست، لااقل در هیچ یک از کشورهائى که ما در نزدیکى خودمان میشناسیم، نظیر و شبیه این وجود ندارد. البته راههاى دور را خبر نداریم و گمان هم نمیکنم. قشرهاى مختلف مردم نسبت به مسئولین کشور، نسبت به مدیران طراز اول کشور احساس نزدیکى و خویشاوندى میکنند. مسئولین کشور نسبت به قشرهاى مردم عشق میورزند. این یک محبت صادقانه است. چنین چیزى در جاى دیگر وجود ندارد - امید جدیدى را در این منطقه به وجود آورده. اگر مىبینید فلان دولت وابستهى به آمریکا، فلان دولت بظاهر مسلمان و در باطن همدست صهیونیستها، فلان دولت مستبد و مستکبر نسبت به نظام جمهورى اسلامى لحظهاى از بدخواهى و بددلى فروگزار نمیکنند، به خاطر همین خصوصیت این نظام است که توانسته در دل ملتهاى آنها جاى خود را باز کند.
امروز شما اگر به این کشورهاى مسلمان عرب زبان مراجعه کنید، با مردم آن جا انس بگیرید، تو بازارهاى آن جا بروید، وقتى بفهمند شما ایرانى هستید، نسبت به شما اظهار محبت میکنند، به شما علاقه نشان میدهند. مسئولین شما وقتى به این کشورها بروند - آن جائى که مردم را آزاد بگذارند - مردم نسبت به اینها ابراز احساسات میکنند. نظیر این در هیچ جاى دنیا، دیگر وجود ندارد. رؤساى ما به کشورهاى مسلمان میروند، جوان، دانشجو، دانشگاهى، مردم کوچه و بازار، طبقات مختلف، مثل مردم شهرى از شهرهاى ایران براى آنها شعار میدهند، اظهار ارادت میکنند، اظهار علاقه میکنند، دورشان جمع میشوند، سلام میفرستند. این نشاندهندهى نفوذ این انقلاب در دلهاى ملتهاى مسلمان است. این است که دولتهاى مخالف اسلام و مخالف نظام جمهورى اسلامى را خشمگین میکند؛ سراسیمه میکند.
آنچه که داریم، لطف خداست. باید از اسلام بیاموزیم و به خودمان مغرور نشویم. مغرور شدن به خود، مقدمهى لغزیدن، مقدمهى شکست خوردن است. آنچه که هست، از لطف و فضل خدا بدانیم: «ما اصابک من حسنة فمن اللَّه و ما اصابک من سیّئة فمن نفسک»؛ هرچه پیشرفت هست، هرچه توفیق هست، هرچه امکان خوب هست، از لطف خداست. هرچه نواقص این جا و آن جا هست، ناشى از عملکرد ماست. مواظب عملکردمان باشیم؛ ما مسئولین بیشتر، و طبقات مردم هم هر کدام به نوبهى خود و شما بزرگان عشایر کرد، متنفذین شهرهاى کردى، شما هم مسئولیتهایتان به نسبت موقعیتتان، مسئولیتهاى سنگینى است. همچنان که تا امروز بحمداللَّه خوب عمل کردید، از خدا کمک بخواهید و در آینده هم با همین ممشا حرکت کنید؛ اتحاد خودتان را حفظ کنید، صمیمیت را بین خودتان زیاد کنید؛ انقلاب مال شماست، کشور مال شماست، مسئولین فرزندان و خدمتگزاران شما هستند؛ از خودتان بدانید، خودتان را از آنها بدانید. هرچه میتوانید هشیارى و بیدارى را حفظ کنید و بدانید به فضل پروردگار آینده متعلق به شما و متعلق به ملت ایران است.
از خداوند متعال، توفیقات، لطف و رحمت او را براى همهى شما عزیزان مسئلت میکنم.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته